Termin „sensomotoryka” określa i charakteryzuje wzajemne powiązanie pomiędzy postrzeganiem i odczuwaniem otaczającej nas rzeczywistości, ruchu i działania oraz związanych z tym umiejętności motorycznych. Jest to metoda oparta na ogólnie przyjętych podstawach teoretycznych związanych z rozwojem człowieka. Jej celem jest wszechstronne wspieranie rozwoju dziecka poprzez wspieranie procesów sensorycznych i motorycznych, co wpływa na postrzeganie, myślenie, emocje, motywację i zachowanie.

• trudności w nauce związane z nauką podstawowych technik szkolnych: czytanie i pisanie
• problemy w zachowaniu – niekontrolowane reakcje emocjonalne, wybuchy agresji, opór w stosunku do wykonywania poleceń
• zaburzenia w koordynacji ciała
• niewłaściwa postawa ciała i niezgrabność ruchowa
• zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej
• zaburzenia koncentracji
• obniżona sprawność manualna
• problemy z koordynacją/precyzją ruchów, nieumiejętność planowania ruchu

Przed ustaleniem planu terapii przeprowadzana jest diagnoza sensomotoryczna. Polega ona na obserwacji prawidłowych i nieprawidłowych reakcji podczas testów wywoływania odruchów wczesnodziecięcych. Następnie dokonywana jest analiza uzyskanych wyników i ocena ich wpływu na sferę edukacyjną oraz zachowanie dziecka.

Nadrzędnym celem terapii jest osiągnięcie przez dziecko dojrzałości sensomotorycznej. W ramach oddziaływania terapeutycznego prowadzony jest trening równowagi, stymulacja proprioceptywna,

ćwiczenia regulujące napięcie mięśniowe, koordynacji ciała oraz ćwiczenia obejmujące motorykę dużą i małą.

Terapia sensomotoryczna obejmuje następujące elementy:

• trening równowagi i koordynacji ruchowej;
• trening regulacji napięcia mięśniowego;
• ćwiczenia małej i dużej motoryki;
• ćwiczenia czucia głębokiego.

Dzieci i młodzież uczęszczające na terapię sensomotoryczna wykazują ogromne postępy w zakresie motoryki dużej (np. jazda na rowerze, pływanie, gry zespołowe, rzuty do celu) jak i małej (np. wiązanie butów, posługiwanie się sztućcami, pisanie, rysowanie itd.). Trening psychoruchowy wspiera rozwój mowy, a w późniejszych etapach także naukę czytania i pisania. Nie sposób pominąć także pozytywnego wpływu terapii na emocje i funkcjonowanie w społeczeństwie – dziecko uczy się kontrolować gwałtowne reakcje, poprawia relacje z rówieśnikami, czuje się lepiej i pewniej we własnej skórze.

Więcej informacji na temat tej metody znajdziesz na
metodawarnkego.pl/sensomotoryka/opis-i-przeznaczenie-metody/